Day 8

Ημέρα 8η. 13/6/2015

Prague - Cesky Krumlov (Czech Republik) - Vienna (Austria)

Η επόμενη πινέζα μας στον χάρτη ήταν η Βιέννη. Δεν θα χάναμε όμως για κανέναν λόγο το Τσέσκυ Κρούμλοβ! Συνιστώ σε όσους επισκεφθούν την Τσεχία να βάλουν κι αυτόν τον προορισμό μέσα στα πλάνα τους!

Αφού φάγαμε το πρωινό μας και φορτώσαμε την μηχανή ξεκινήσαμε με πολύ ήλιο και αρκετή ζέστη. Στο Τσέσκυ Κρούμλοβ φτάσαμε κατά τις 12:30. Ο δρόμος μέχρι εκεί δεν είχε να επιδείξει ιδιαίτερες ομορφιές. Η αλήθεια είναι πως είδα ουκ ολίγες μηχανές να στρίβουν σε επαρχιακούς δρόμους. Μάλλον θα είχε όμορφες διαδρομές στις τριγύρω πόλεις αλλά εμείς έπρεπε να κερδίσουμε χρόνο για να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερα αξιοθέατα. Στην είσοδο της πόλης βρήκαμε ανοιχτό πάρκινγκ και παρκάραμε ελπίζοντας πως θα βρούμε και κάποιον χριστιανό για να ξεφορτώσουμε τα πράγματα του εξοπλισμού μας για να μπορέσουμε να περιπλανηθούμε χωρίς περιττά βάρη μέσα στην πόλη.

Πολλοί adventure τύποι ήταν παρκαρισμένοι στο συγκεκριμένο πάρκινγκ. Μάλλον ήταν κάποιο club μοτοσικλετιστών που επισκέφθηκε μαζικά την εν λόγω πόλη.
Στην καφετέρια που φαίνεται από πίσω όλοι τους είχαν παρατήσει κράνη και μπουφάν! Σταθήκαμε τυχεροί λοιπόν και αφήσαμε κι εμείς τα δικά μας πράγματα εκεί. Θεώρησα τραβηγμένο όμως να αφήσω και τις μπότες μας εκεί μέσα. Έτσι τις πακέταρα σε σακούλες και τις έβαλα κάτω από την μηχανή...

Η είσοδος για το Τσέσκυ Κρούμλοβ

Η μεσαιωνική πόλη του Τσέσκυ Κρούμλοβ βρίσκεται 170 χλμ νότια της Πράγας, κοντά στα σύνορα με την Αυστρία. Η παλιά πόλη περικυκλώνεται από τους μαιάνδρους που σχηματίζει ο ποταμός Μολδάβας σε αυτή την περιοχή. Πάνω από τον ιστορικό πυρήνα της πόλης υψώνεται επιβλητικό το κάστρο, το δεύτερο σε μέγεθος κάστρο της Τσεχίας. Η πόλη που ιδρύθηκε το 13ο αιώνα έχει κρατήσει το μεσαιωνικό και αναγεννησιακό της χαρακτήρα και το 1992 ανακηρύχτηκε ως ένα από τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Copy - paste

διασχίζοντας την γέφυρα για να μπεις στο κάστρο είχε μια φυλακισμένη αρκούδα. Όσο στάθηκα εκεί η καημένη έκοβε βόλτες χωρίς λόγο. Μακάρι κάποια στιγμή οι άνθρωποι να σταματήσουμε να είμαστε τόσο ζώα!

στάση για καφέ εντός του κάστρου

η θεά από το κάστρο

Όταν καθίσαμε για φαγητό συνδέθηκα με το καταπληκτικό μου smartphone να δω τον καιρό που θα βρίσκαμε στον δρόμο μας. Ο 21ος αιώνας στην υπηρεσία του μοτοσικλετιστή που προσπαθεί σαν άλλος ιππότης πάνω στο άλογό του να "ζήσει την περιπέτεια". Στο φανταστικό μου GARMIN είχα ήδη αποθηκευμένη την διαδρομή και το ότι το Accuweather μου έδειχνε πως τα σύννεφα από πάνω μου είχαν αντίθετη κατεύθυνση με τη δικιά μας μου έδινε μια ψευδαίσθηση σιγουριάς.

Κατά τις 17:00 επιστρέψαμε στην μηχανή για να ξεκινήσουμε για Βιέννη. Ευτυχώς οι μπότες μας ήταν ακόμη κάτω από το KTM. Όχι πως αμφέβαλα γι`αυτό...

Ξεκινήσαμε λοιπόν με τυφλή υπακοή στη γλυκιά φωνή του Garmin. Για μια ακόμη φορά το μηχάνημα έκανε τα δικά του και με έβγαλε εκτός κεντρικών αρτηριών. Ευτυχώς αυτό το λάθος με πέρασε από μια φανταστική διαδρομή περίπου 40-50 χιλιομέτρων. Χωρίς να δούμε πουθενά κάτι που να θυμίζει σύνορα (ούτε καν πινακίδα!) είχαμε μπει στην Αυστρία και αυτό ήταν εμφανές από τα τοπία αλλά και τα σπίτια που συναντούσαμε στον δρόμο μας.

printscreen από την GoPro αλλά μου είχε κολλήσει ένα μυγάκι γμτ!!

λόγω των συνεχών στροφών σ`αυτόν τον επαρχιακό δρόμο δεν ήμουν σίγουρος για την απόλυτη θέση αυτών των σύννεφων στον ορίζοντα. Είχα όμως την εντύπωση πως τα είχα διαρκώς σε μια σταθερή απόσταση κι αυτό είχε ξεκινήσει να μου βάζει ιδέες.......

όταν πλέον βγήκαμε από εκείνον τον επαρχιακό δρόμο πλέον ήμουν σίγουρος! Τύφλα να έχουν τα GPS, τα smartphones, accuweather και λοιπές παπαριές! Όταν είδα και την αστραπή να πέφτει κάπου στο βάθος ήμουν πλέον σίγουρος. Απλά τόση ώρα κυνηγούσαμε την καταιγίδα και το ζητούμενο ήταν εάν θα καταφέρουμε να την προσπεράσουμε σύντομα ή αν θα μας "ταξιδέψει" μέχρι την Βιέννη.

Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω ξεκίνησαν οι χοντρές σταγόνες να σκάνε στα κράνη μας και εκεί κατάλαβα πως εκείνη η "ψευδαίσθηση σιγουριάς" πλέον ήταν μια σίγουρη ψευδαίσθηση! Σταματήσαμε να βάλουμε τα αδιάβροχά μας και συνεχίσαμε. Στη διαδρομή προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως κάποια στιγμή, σε κάποιο μελλοντικό ταξίδι θα πρέπει να αφήσω κατά μέρους όλα αυτά τα τεχνολογικά μπλιμπλίκια που ούτως ή άλλως όταν είναι να γίνει η στραβή δεν σε σώζουν!

Μέχρι την Βιέννη δεν σταμάτησε καθόλου η βροχή.
Όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο ξεφορτώσαμε και φύγαμε για το πιο κοντινό Burger`s King να σβήσουμε την πείνα μας. Μετά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να χαλαρώσουμε και να αποφασίσουμε ποια αξιοθέατα θα βλέπαμε την επόμενη μέρα.