Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018

Big Brother


Τα καλά του να έχεις μεγάλο αδερφό... ειδικά όταν πλέον αυτός μένει στη Μελβούρνη!

Αρχικά το πλάνο ήταν να επισκεφτούμε τον αδερφό μου για να δούμε πως ζει στη Μελβούρνη. Μιας και είναι στην άλλη άκρη του πλανήτη δεν γίνεται να πεταχτείς για μια βδομάδα. Ούτε είναι εφικτό να πηγαίνεις κάθε χρόνο. Οπότε τα εισιτήρια τα κλείσαμε για 20 μέρες.
20 μέρες στην άλλη μεριά του πλανήτη και να μην το εκμεταλλευτείς για να δεις και κάνα extraδάκι;;; Να και η Τασμανία, να και η Ινδονησία! 3 Μέρες στη μία και 5 στην άλλη.

Δεν ήταν ενα μοτοσυκλετιστικό ταξίδι αλλά το πάλεψα όσο μπόρεσα να δώσω μια "δίκυκλη νότα" ίσα για να λέω πως οδήγησα και εκεί! Γι`αυτό δε θα μπω στη διαδικασία να ανεβάσω κλασσικό ταξιδιωτικό αλλά απλά θα παραθέσω μερικές φωτογραφίες και βίντεο.

Οι επισκέψεις μας στη Μελβούρνη ήταν κατά κύριο λόγο σε παραλίες (καθότι καλοκαίρι εκεί), στο κέντρο της πόλης και στο ζωολογικό κήπο.









Φωτογραφίες από τον Eureka Tower


Σε πολλές γωνιές της πόλης είχε πιάνο για να παίζουν οι περαστικοί...












Αυτό θα πει "πρήξιμο"!!!








Μια από τις μέρες στη Μελβούρνη την αφιερώσαμε σε road trip στον διάσημο για τους Αυστραλούς "Great Ocean Road". Εκεί βρίσκεται και το πολύ-φωτογραφημένο αξιοθέατο των "12 Αποστόλων".


 Την ίδια μέρα ήταν που επισκεφτήκαμε και τους Triplet Falls οι οποίοι κατά το google βρίσκονται ανάμεσα στα αρχαία δάση της περιοχής στα οποία συναντάς θεόρατα δέντρα τροπικής βλάστησης.








Στη συνέχεια του ταξιδιού μας ακολούθησε ένα tour στην Τασμανία. Εκεί μείναμε στη 2η μεγαλύτερη πόλη της Τασμανίας, στο Launceston.



 Δυστυχώς στο Hobart (που είναι η πρωτεύουσα) δεν νοικιάζανε ΚΤΜ. 


     




 Δυστυχώς η ενοικίαση του ΚΤΜ ήταν πανάκριβη και γι`αυτό το είχα μονάχα για μια μέρα. Τις υπόλοιπες 2 μέρες τις περάσαμε πολύ συντηρητικά (από άποψη οδηγικής απόλαυσης) με ένα Suzuki οδηγώντας στην ενδοχώρα του νησιού, μέσα στα βουνά και δίπλα σε λίμνες. 



Μέσα στις πιο δυνατές εμπειρίες του νησιού είναι μια κρουαζιέρα η οποία έχει πάρει μερικά βραβεία από το "Australian Tourism Awards" και για καλή μας τύχη είπαμε να το επιχειρήσουμε. Έχοντας αρκετές extreme εμπειρίες στη ζωή μου σαν πυροσβέστης αλλά και από τον στρατό αυτήν την κρουαζιέρα την έχω μέσα στις top 3 εμπειρίες της ζωής μου. Αν ποτέ σας πάει ο δρόμος εκεί μη το χάσετε!!!



Η κρουαζιέρα διαρκούσε περίπου 3 ώρες και για την πρώτη ώρα το χαμόγελο δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από τα χείλη μας. Φτάσαμε μέχρι το σημείο στο οποίο η θάλασσα της Τασμανίας ενωνόταν με τα ρεύματα του Νότιου ωκεανού προκειμένου να δούμε φάλαινες. Δυστυχώς δεν σταθήκαμε τόσο τυχεροί. Πέρα από τα πανέμορφα τοπία είδαμε μονάχα πιγκουίνους, φώκιες, δελφίνια, αλμπατρoς και κάποια ακόμη πτηνά που δεν θυμάμαι το είδος τους.





Αξίζει να ρίξετε και μια ματιά στο video τους...
https://vimeo.com/125360949
 



Επόμενος προορισμός Bali! Πολιτισμικό σοκ! Είμαστε πολύ κακομαθημένοι εμείς οι Ευρωπαίοι... και δεν ανήκω σε αυτούς που έχουν ταξιδέψει μονάχα στη δυτική Ευρώπη ή στα ακριβά τουριστικά θέρετρα... Με την Αφροδίτη προτιμούμε να ταξιδεύουμε πάντοτε έξω από οργανωμένα group και να κάνουμε το δικό μας πρόγραμμα προκειμένου να δούμε την καθημερινότητα μιας χώρας απ`όσο πιο κοντά μπορούμε. Παρόλο λοιπόν που πήγαμε σε έναν πολύ τουριστικό προορισμό είχαμε πολλές εικόνες από την απλή καθημερινότητα των ανθρώπων εκεί. 

Λόγω της τρελής κίνησης που υπάρχει στο νησί δεν φύγαμε προς τη βόρεια πλευρά. Για μια απόσταση 40-50 χιλιομέτρων ήθελε περίπου 2-3 ώρες με ταξί. Οπότε επιλέξαμε να τριγυρίσουμε την γύρω περιοχή στο κατάλυμά μας. 
Οι επισκέψεις μας ήταν κυρίως σε ναούς και σε beach bar. Επιχειρήσαμε να πάμε και σε παραλίες αλλά δε μας έκατσε! Στις παραλίες το τοπίο ήταν βγαλμένο από καρτ ποστάλ όμως όταν πλησίαζες η όλη εμπειρία άλλαζε. Κηλίδες (μάλλον από αντηλιακό), ξύλα και πλαστικά μέσα στη θάλασσα και παρόλο την τέλεια ψιλή αμμουδιά πολύ βρωμιά. Μέχρι και σύριγγες από χρήση ναρκωτικών συναντήσαμε. Σε 3 παραλίες που πήγαμε η εικόνα ήταν ίδια. Μέχρι που στην τελευταία δίπλα στις ξαπλώστρες καίγανε ένα μικρό βουνό σκουπιδιών. Εκεί αποφασίσαμε να ρίξουμε άκυρο στη θάλασσα του Bali. Φαντάζομαι πως αυτοί που γυρνάνε μαγεμένοι από το Bali μάλλον δεν βγαίνουν παραέξω από το πανάκριβο ξενοδοχείο τους ή δεν αποκόπτονται από τον τουριστικό τους οδηγό.

Το street food εκεί απλά δεν το αγγίζεις! Ούτε παγάκι δεν παίρνεις από τα μαγαζάκια του δρόμου. Το ελαφρύτερο που θα πάθεις είναι η γαστρεντερίτιδα. Παρόλα αυτά υπάρχουν ακριβά μαγαζιά (οι τιμές τους είναι αντίστοιχες με τις ελληνικές) στα οποία τρως άφοβα πεντανόστιμα φαγητά της τοπικής κουζίνας! Όλες τις ημέρες μας τις βγάλαμε σε τέτοια μαγαζιά αναγκαστικά... 




Για την μετακίνησή μας εκεί νοικιάσαμε το παρακάτω βρωμόγκαζο!

Απόλυτη αναρχία... δε ζητήσανε ούτε ταυτότητα, ούτε δίπλωμα. Μονάχα 4€ την μέρα. Με τον ίδιο τρόπο νοικιάζεις και αυτοκίνητο.

Απόλυτη αναρχία και στους δρόμους φυσικά! Ακολουθεί μια τυπική διασταύρωση με φανάρι σε έναν δρόμο χωρίς πολύ κίνηση μακριά από το κέντρο της πόλης.
Αν υπήρχε τρόπος θα προσγειωνόταν και ελικόπτερο αλλά ενοχλούσαν λίγο τα καλώδια!


Και ένα τυπικό βενζινάδικο. Το σήμα κατατεθέν ήταν τα μεγάλα μπιτόνια νερού στα οποία αποθήκευαν τη βενζίνη και τα μπουκάλια βότκας και ουίσκι στα οποία την μεταπωλούσαν. π.χ ήθελες 2 λίτρα για το μηχανάκι..;;; σηκώνεις τη σέλα και ο μανάβης/έμπορος ρούχων/μάστορας/βενζινάς σου αδειάζει 2 μπουκάλια της επιλογής του στο ρεζερβουάρ. Φυσικά όλοι μας ξέρουμε πως τα μπουκάλια είναι 750ml αλλά εσύ πληρώνεις λίτρο. Μια φορά έβαλα βενζίνη στο σκουτεράκι και πετούσε! Κοκτέιλ βότκα και ουίσκι! Δοκιμάστε το!!!
Τη φωτό δεν την έβαλα για τον ινδιάνο-πιτσιρικά αλλά για το βενζινάδικο από πίσω.


Οι επισκέψεις στους ναούς ήταν το highlight 
Μανταμίτσα... αν έχουν κατέβει οι Ρώσσοι  δεν περνάς τα σκαλιά! Γκε γκε;;;







Λίγα δευτερόλεπτα μετά από αυτή τη φωτό ξέχασα όλα μου τα φιλοζωικά αισθήματα. Το πιθήκι τη γλίτωσε χάρη στους υπόλοιπους τουρίστες οι οποίοι αν δεν με κοιτούσαν μάλλον θα το είχα κοπανήσει με κανένα ξύλο στο κεφάλι.
Καθώς η Αφροδίτη περπατούσε αμέριμνη αυτός ο καριόλης πήδηξε και τις πήρε τα γυαλιά από το πρόσωπο. Για κανά λεπτό προσπαθούσα να τα πάρω και η μαιμού πέρα από το να δαγκώνει τα γυαλιά μου έβγαζε και δόντια για να με δαγκώσει. Μόλις η Αφροδίτη μου είπε το μαγικό "ασ`τη μη σε δαγκώσει... θα πάρουμε άλλα!" τότε κοίταξα γύρω για να βρω με τι θα σκοτώσω τη μαιμού. Κάπου εκεί ένας υπάλληλος του πάρκου μάλλον ένιωσε το κακό που πάει να γίνει και μου έδωσε ένα σακουλάκι με μπανάνες με το οποίο δελέασα το γαμήδι και πήρα πίσω τα γυαλιά... μονάχα με μια αναμνηστική δαγκωνιά στον βραχίωνα. Ακόμη δεν ξέρω αν η Αφροδίτη χάρηκε που τα πήρα πίσω...

Το αποκορύφωμα όμως ήταν όταν γυρίσαμε στο μηχανάκι. Στον πάρκινγκ του συγκεκριμένου ναού είχε περισσότερα από 100 μηχανάκια, όλα παρκαρισμένα μέσα στον ήλιο! Παραδίπλα είδα μια παχιά σκιά και αναρωτήθηκα για 2-3 δευτερόλεπτα γιατί δεν έχει παρκάρει κανείς τους εκεί. Δεν το πολυσκέφτηκα όμως. Όταν επέστρεψα κατάλαβα τον λόγο! Τα μπαστάρδια (τα πιθήκια εννοώ) είχαν ξεσκίσει τη σέλα και είχαν φάει και το αφρολέξ της. Ευτυχώς είχα δεμένα τα κράνη στο τιμόνι και δεν τα πήρανε μαζί τους! 4€ η ενοικίαση και 20€ η καινούργια σέλα! Το έμαθα καλά το μάθημά μου.


Για τις τελευταίες 3 μέρες του ταξιδιού επιστρέψαμε στη Μελβούρνη όπου πέρα από τα μπάνια στις παραλίες καταφέραμε να επισκεφτούμε και το μουσείο σύγχρονης τέχνης.




this is the end... ;)