Day 6

Ημέρα 6η. 11/6/15

Prague (Czech Republic)

Η σημερινή ημέρα δεν περιελάμβανε καθόλου οδήγηση. Μετά το πρωινό μας μιας και ήμουν χαλαρός είπα να κάνω έναν έλεγχο σημείων στη μηχανή για να είμαι σίγουρος και διαπίστωσα πως τα τακάκια στα πίσω φρένα ήταν οριακά στο αν θα μας επέστρεφαν στην Ελλάδα. Έτσι σκέφτηκα να επισκεφθώ την τοπική αντιπροσωπεία της ΚΤΜ για μια προληπτική αλλαγή στα τακάκια. Τυπικές διαδικασίες. Αναζήτηση της αντιπροσωπίας στο ίντερνετ, τηλεφώνημα - ραντεβού, πέρασμα της οδού στο GPS και στις 11:00 ήμουν έξω από το κατάστημα.

11:30 είχα κιόλας ξεκινήσει για το κέντρο της Πράγας και πιο συγκεκριμένα για την εκκλησία του Saint Vito. Αν και δεν είμαι και τόσο θρήσκος έχω επισκεφτεί ουκ ολίγες εκκλησίες. Ο Saint Vito προσωπικά με έχει εντυπωσιάσει περισσότερο απ`όλες...

Στη συνέχεια μέσα στο ίδιο κάστρο που βρισκόταν ο Saint Vito υπήρχε και ένα παλάτι το οποίο συμπεριλαμβανόταν στην τιμή του εισιτηρίου που πληρώσαμε.

η αίθουσα χωρού...

η θέα από το μπαλκόνι της αίθουσας χωρού...

Μέχρι το απόγευμα δεν σταματήσαμε παρά μόνο για ένα καφεδάκι.

σε αυτό το διάσημο ζωδιακό ρολόι βρεθήκαμε στις 18:00. Έτσι σαν καλοί τουρίστες στηθήκαμε κι εμείς από κάτω για να θαυμάσουμε τις κούκλες που μπαινοβγαίνουν από τα πορτάκια του ρολογιού. Μαζί με `μας πλήθος τουριστών... Όταν τελείωσε το show ένας νεαρός μπροστά σε όλο αυτό το πλήθος των τουριστών έκανε πρόταση γάμου στην κοπέλα του γονατιστός και αφού αυτή δέχτηκε της έβαλε και το μονόπετρο στο δάχτυλο. Όσο κράτησε και αυτό το show παρατήρησα πως όλες οι υπόλοιπες γυναίκες που βρισκόντουσαν τριγύρω κοιτούσαν "κάπως"...!
Κάτι τέτοιοι φλώροι και κάτι χαζοταινίες μας τις χαλάνε!!!

Ανάμεσα στις ατραξιόν που επισκεφθήκαμε ήταν και το μουσείο του Franz Kafka.

Για τους λάτρεις του συγκεκριμένου συγγραφέα πιστεύω πως αξίζει η επίσκεψη στο εν λόγο μουσείο.



Προς το τέλος της ημέρας περάσαμε και έξω από το συγκεκριμένο μαγαζί.

Καθαρά τουριστική παγίδα στην οποία έπεσα κι εγώ σαν λάτρης του μασάζ που είμαι. Μέσα εργάζονται κάποιες ασσιάτισες οι οποίες αναλαμβάνουν τον κάθε πελάτη χωριστά. Η εμπειρία μου ήταν ελαφρώς άσχημη και για όποιον βρεθεί έξω από ένα αντίστοιχο μαγαζί θα του πρότεινα να μην κάνει το λάθος να μπει μέσα!
Η τύπισσα που ανέλαβε να μου κάνει μασάζ στην πλάτη ήταν μισή από ΄μένα... Μετά βίας πρέπει να ήταν 1,50 και 45 κιλά. Έτσι οριακά ένιωθα τα χέρια της στην πλάτη μου. Είμαι από αυτούς που τους αρέσει το "ξύλο" κατά την διάρκεια του μασάζ. Επίσης μιλούσε στην γλώσσα της διαρκώς με τις υπόλοιπες και σα να μην έφτανε και αυτό είχε φάει και άπειρο σκόρδο και βρωμοκοπούσε . Πεταμένα λεφτά...

Για το τέλος της ημέρας όταν πλέον είχε ηρεμήσει η πόλη περιπλανηθήκαμε λίγο ακόμα κοντά στη γέφυρα του Καρόλου και ήπιαμε μια μπύρα μέχρι να νυχτώσει και να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο μας.