#mototrip: Day 11

Ημέρα 11η. 16/6/2015

Vienna (Austria) - Zagreb (Croatia)

Αν και στον δρόμο της επιστροφής είχαμε μπει με το που εγκαταλείψαμε την Πράγα σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που με έπιασε η "μελαγχολία της επιστροφής" και έμεινα λίγο παραπάνω στο κρεβάτι διαβάζοντας εδώ στο advride.gr το ταξιδιωτικό του Αλέξανδρου από τον Αστακό με ένα Derbi 125cc και με τελικό προορισμό την Κέρκυρα.

Την ανάγνωση του την ολοκλήρωσα στο πρωινό. Σήμερα το ξενοδοχείο μας καθότι ήταν Δευτέρα ήταν ψιλο-άδειο και γι`αυτό το πρωινό το σέρβιραν σε μια μικρότερη αίθουσα με θέα ένα γήπεδο γκόλφ.

Κατά τις 10:30 είχαμε φορτώσει το ΚΤΜ και είχαμε ξεκινήσει για το Ζάγκρεμπ. Ο δρόμος και σήμερα ήταν μια τεράστια εθνική οδός με ατελείωτες ευθείες. Σε όλη τη διαδρομή μέχρι να μπούμε στην Κροατία υπήρχε το ενδεχόμενο της βροχής ενώ σε κάποια σημεία αυτό το ενδεχόμενο γινόταν μια ελαφριά ψιχάλα. Πάντως τα χιλιόμετρα περνούσαν πολύ ξεκούραστα και σε συνδυασμό με το βαρετό τοπίο (μέχρι τα σύνορα της Σλοβενίας, από εκεί και μετά άλλαζε το σκηνικό) μπήκα σε σκέψεις για το ταξιδιωτικό του πιτσιρικά ο οποίος το περιέγραφε με πολύ λαχτάρα. Κάπου εκεί συνειδητοποίησα το μεγαλείο των πρώτων μοτο-ταξιδιωτών. Αυτών που φεύγανε έχοντας στο tankbag μονάχα έναν χάρτη. Ούτε GPS, ούτε smartphones. Τότε που δεν υπήρχε το booking.com και το accuweather.com, ούτε ξέραμε εδώ στην Ελλάδα τι θα πει VISA. Προσπαθούσα να καταλάβω πως μπορεί να καρφωθεί σε κάποιον η ιδέα να φύγει από την χώρα του χωρίς πληροφορίες για ισοτιμίες, για τιμές βενζίνης, για δρόμους... έχοντας μονάχα ένα πορτοφόλι γεμάτο δραχμές. Σήμερα πάντως η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε όλα τα άλλα εκτός του τελευταίου.

Σε μια στάση για βενζίνη μέσα στην Κροατία ήρθε δίπλα μας στην αντλία ένα αυτοκίνητο με δύο Έλληνες και πιάσαμε την κουβέντα κακήν κακώς. Λέω κακήν κακώς γιατί δεν ξέρω αν ο ένας εξ αυτών είχε δει την πινακίδα της μηχανής πριν πετάξει την εξυπνάδα του εν γνώση του ότι είμαστε κι εμείς Έλληνες. Σχολίασε τις κινήσεις μας με δεδομένο πως θα έχει πιαστεί ο κώλος μας πάνω στη μηχανή... Στη συνέχεια μας ρώτησε εάν αυτό που μας βάζουν είναι βενζίνη ή λάσπη... και αν θα τον έκλεβαν με την VISA του! Τι να του πεις του άμοιρου... Δεν μπήκα στη διαδικασία να του εξηγήσω πως στην Ελλάδα έχουμε ίσως τις χειρότερες βενζίνες που θα καταναλώσει ποτέ του το αυτοκινητάκι του. Τους αφήσαμε γρήγορα πίσω και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.

Νωρίς το απόγευμα ήμασταν στο ξενοδοχείο. Μπανάκι στα γρήγορα και βουρ για βόλτα και καφεδάκι στο κέντρο της πόλης.

Το Ζάγκρεμπ είναι μια πολύ ζωντανή πόλη και νομίζω πως είναι κοντά στα δικά μας μήκη κύματος. Επίσης οι τιμές σε φαγητά και ποτά είναι αρκετά χαμηλές και απ`όσα είδαμε έχει και καλούτσικη νυχτερινή ζωή. Σε συνδυασμό με αυτά που έχω ακούσει και για την επαρχία της Κροατίας πιστεύω πως είναι ένας ιδανικός "κοντινός", εύκολος και φθηνός προορισμός.