Day 1

Οι μοναδικές σκέψεις που μου έρχονται στο μυαλό ξεκινώντας να γράψω αυτό το ταξιδιωτικό είναι οι λόγοι οι οποίοι με ώθησαν στο να πεισμώσω απέναντι στις δυσκολίες των καιρών και να πάρουμε απόφαση μαζί με την Αφροδίτη πως θα επισκεφτούμε κάποιες πρωτεύουσες κοντινών μας χωρών.

Λίγο το ότι πέρσι δεν κατάφερα να κάνω καθόλου χιλιόμετρα με την μηχανή, λίγο το ότι το κόστος των διακοπών εντός Ελλάδας πλέον έχει εκτοξευθεί σε εξωφρενικά νούμερα (κατά την γνώμη μου!) δεν χρειάστηκε και πολύ συζήτηση...

Τέλη Μαΐου λοιπόν ανοίξαμε τους χάρτες βγάζοντας ένα γενικό πλάνο με τα μέρη που θέλουμε να επισκεφθούμε προσπαθώντας να συνδυάσουμε τις αποστάσεις και τις μέρες που είχαμε στη διάθεσή μας με τις αντοχές και τις ορέξεις μας.

Κάτι που με απασχολούσε για το ξεκίνημα του ταξιδιού ήταν το αν θα έπρεπε να διασχίσουμε τα Σκόπια για να φτάσουμε στον πρώτο μας προορισμό, το Βελιγράδι ή αν θα πηγαίναμε μέσω Βουλγαρίας. Τα επεισόδια που εκτυλίχθηκαν προ ενός μηνός (περίπου) στο Κουμάνοβο των Σκοπίων με είχαν βάλει σε σκέψεις αν και πολλοί με διαβεβαίωναν πως τα πράγματα έχουν πλέον ηρεμήσει εκεί και πως δεν υπάρχει κανένας φόβος. Παρόλα αυτά εμείς αποφασίσαμε πως το ξεκίνημα του ταξιδιού θα γινόταν μια μέρα νωρίτερα με σκοπό να πάμε από Σέρρες όπου θα μας φιλοξενούσε ο αδερφός της Αφροδίτης που σπουδάζει εκεί. Έτσι η διαδρομή για Βελιγράδι μέσω Βουλγαρίας θα ήταν μόνο 636χλμ.

Αφού λύθηκε αυτό το θέμα όλα τα υπόλοιπα φάνταζαν εξαιρετικά απλά... τόσο απλά που πλέον έχουν γίνει τυφλοσούρτης.

- Πιστωτική κάρτα.

- Χρεωστική κάρτα.

- Πράσινη κάρτα ασφάλισης για την μηχανή.

- ADAC.

- Διαβατήριο.

- Ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης.

- GPS.

- +τα κλασσικά χαρτιά (δίπλωμα, ταυτότητα κτλ).

Οι μέρες περνούσαν και με τη σιγουριά που μου δίνει ο πλήρης εξοπλισμός μου (και ο προσωπικός αλλά και του KTM) δεν είχα καθόλου άγχος για τα χιλιόμετρα των επόμενων ημερών. Η εμπειρία των προηγούμενων ταξιδιών μαζί με το γεγονός πως τα πάντα στον εξοπλισμό μου ήταν δοκιμασμένα σε τέτοιου είδους "διαδρομές" δεν άφηναν μεγάλα περιθώρια για αμφιβολίες και "στεναχώριες".

Μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου κλείσαμε και όλα τα ξενοδοχεία στις πόλεις τις οποίες είχαμε ως προορισμούς και το μόνο που μας είχε μείνει ήταν το πακετάρισμα στις βαλίτσες.

Επειδή κατάφερα να κάνω την Αφροδίτη να μην πάρει όλη την προίκα μαζί της αποφάσισα κι εγώ να κάνω ένα βήμα πίσω και να μην πάρω όλη την προίκα του ΚΤΜ. Ένα μπουκάλι με μισό λίτρο λάδι και ένα γράσσο για την αλυσίδα ήταν αρκετά γι`αυτό το ταξίδι.

Ημέρα 1η. 6/6/15

Νάουσα - Σέρρες
230km

Σάββατο πρωί λοιπόν σχολάω από την δουλειά στις 7:30 το πρωί. Σε χαλαρούς ρυθμούς φορτώνω το KTM με τριβάλιτσο, tank bag, δένω με ιμάντες και ένα backpack πάνω στην κεντρική βαλίτσα και κατά τις 11:30 ξεκινάμε με την Αφροδίτη για Σέρρες.

Τα 170 χιλιόμετρα της 1ης μας διαδρομής, τα έκανα 230 γιατί στο δρόμο χάζευα πέρα δώθε και έχασα την σωστή έξοδο από την Εγνατία οδό. Καταπληκτικό ξεκίνημα το να χάνεσαι σε μια ευθεία! αλλά τέτοια λαθάκια δεν με πτοούν.
Μεσημεράκι είχαμε φτάσει στο σπίτι όπου και αράξαμε όλη μέρα. Το βράδυ πήραμε μπύρες από το περίπτερο και είδαμε στην tv τον τελικό του Champions League. Φοιτητικές καταστάσεις... περασμένα μεγαλεία.....