Day 3

Ημέρα 3η. 30/5/2017

Budva - Cetinje - Kotor (Montenegro) - Dubrovnik (Croatia)
150km

Στο google maps δεν κατάφερα να αποτυπώσω την πραγματική μας διαδρομή. Από τη Budva για το Kotor είχα διαβάσει πως η διαδρομή μέσω Cetnije είναι πανέμορφη. Στην παρούσα φάση όμως γινόντουσαν πολλά έργα και σε κάποια σημεία η διέλευση ήταν επεισοδιακή, μάλλον γι`αυτό στο google maps δεν σου δίνει τη διαδρομή (στο σύνολο περίπου 70χλμ).

Το δωμάτιο έπρεπε να το αδειάσουμε στις 12:00. Είχαμε 3 γεμάτες ώρες στη διάθεσή μας για να κάνουμε τη βόλτα μας και να πιούμε τον καφέ μας στην παλιά πόλη η οποία ήταν πανέμορφη.

 

 

ωωωπ ωωπ... κρατήσου μην πέσεις!

δωμάτιο μέσα στο κάστρο

 

Στο δρόμο για το Dubrovnik είχαμε σταμπάρει ένα πέρασμα (προς Κοτορ) με πολύ στροφιλίκι το οποίο και επιλέξαμε. Το ανέβασμα ήταν μια απερίγραπτη εμπειρία. Φρεσκοστρωμένη άσφαλτος (τόσο που ακόμη μύρισε η πίσσα!) και με διαπλάτυνση του δρόμου. Μόνο που καταμήκος του δρόμου γινόντουσαν σε κάποια σημεία έργα. 
  

Έτσι φτάσαμε κάπου που πλέον έπρεπε να κάνουμε 3-4km σε στρωτό χωματόδρομο και στην συνέχεια πέσαμε σε κλειστό δρόμο όπου έπρεπε να περιμένουμε περισσότερο από 1,5 ώρα για να τον ανοίξουν. Σαν γνήσιοι Έλληνες περιμέναμε περίπου 45 λεπτών και τελικά περάσαμε και από εκεί και συνεχίσαμε προς Κότορ.

  

από το σημείο αυτό έπρεπε να φύγουμε άρον - άρον
λόγω των επικείμενων εκρήξεων για το άνοιγμα του νέου δρόμου.

 
Ξανά έργα, ξανά χωματόδρομος για λίγο. Σκαπτικά μηχανήματα και εκρήξεις για να κάνουν διαπλάτυνση του δρόμο.

 τελικά όλα πηγαίνουν χώμα

Φτάνοντας στο Lovcen National Park τα αφήσαμε όλα αυτά πίσω. Σε ένα άνοιγμα με υπέροχη θέα κάναμε στάση για φωτό και εκεί πρώτα ακούσαμε έναν παράξενο θόρυβο (σαν να μας πλησιάζει μαχητικο αεροπλάνο) και στη συνέχεια είδαμε έναν άνθρωπο να περνάει σφαίρα γλιστρώντας πάνω σε ένα συρματόσχοινο. Flying fox λέγεται το σπορ... Χωρίς δεύτερη σκέψη πήγαμε κι εμείς να περάσουμε τη χαράδρα με αυτόν τον σχετικά "extreme" τρόπο. 10€ το κεφάλι... αλλά δεν ήταν και άσχημα! 

Όταν πλέον πιάσαμε τα στροφιλίκια πάνω από το Κότορ η θέα ήταν πραγματικά αποστομωτική. Πιστεύω πως όταν με το καλό τελειώσουν όλα αυτά τα έργα ο συγκεκριμένος δρόμος αξίζει να αποκτήσει αντίστοιχη φήμη με αυτή που έχει το Transfagarasan. 

Πανέμορφη θέα αλλά με πολύ στενό δρόμο και χωρίς καμιά προστασία ουσιαστικά. Σε περίπτωση λάθους έφυγες σε γκρεμό.

Στο Κοτορ κάναμε μια στάση 2 ωρών για να δούμε την πόλη. Όπως την περιμέναμε... τουριστικά όμορφη με τιμές που απευθύνονται μόνο σε τουρίστες.

  

Πίτσα, μπύρα... και δρόμο για Dubrovnik.

Δεν κάναμε τον κύκλο του κόλπου αλλά μπήκαμε στο καραβάκι με 2 ευρώ (μηχανή+οδηγός) γλιτώνοντας 30km με πολύ κίνηση σε δρόμο διπλής κυκλοφορίας. Το καραβάκι θύμιζε τα περάσματα στα φιόρδ της Νορβηγίας... 

Στα σύνορα οι Κροάτες ήταν πολύ ψυχροί και αυστηροί! Πολύ έντονη η διαφορά στη συμπεριφορά των ανθρώπων ανάμεσα στις 2 χώρες. Κατάλυμα είχαμε ήδη κλεισμένο 2 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης. Απογευματάκι φτάσαμε, ξεφορτώσαμε και βγήκαμε για φαγητό και μπύρες. Η "παλιά" πόλη του Dubrovnik δεν ξέρω πόσο παλιά μπορεί να είναι... πάντως όλα φαινόντουσαν να αστράφτουν και να είναι καινούργια. Όμορφα μεν, τουριστικά δε! και πολύ ακριβά για τα γούστα μας.

 

  

Κάπου εκεί μέσα στην παλια πόλη βρήκαμε και μια τρύπα για rockάδες όπου παίζανε 3-4 παλικάρια ζωντανή μουσική... καθόλου άσχημα για να κλείσει μια μέρα με τόσες πολλές εικόνες!!