Day 2

Ημέρα 2η 29/5/2017

Καστοριά - Budva (Montenegro)
410km

Πρωινό ξύπνημα και με πολύ καλή διάθεση για την πρώτη μέρα μας εκτός συνόρων. Το περασμα της Αλβανίας ήταν κάτι το οποίο μας απασχολούσε για το τι θα συναντήσουμε και μέχρι να πατήσουμε τη μίζα ήταν το μοναδικό που είχαμε στο μυαλό μας.

Στο πάτημα της μίζας του Γιαννη όμως τα πράγματα άλλαξαν. Ακούστηκε ένα πολύ δυνατό ΤΣΑΦ! και ξεκίνησε να βγαίνει καπνός κάπου από το μοτέρ! 7:30 το πρωί και να μην ξέρουμε τι μας γίνεται! Το Honda νεκρό από ρεύμα. Με λίγο ψάξιμο βλέπουμε πως βράζει η μπαταρία του και πως έχει ξεκινήσει να φουσκώνει. Με τα πολλά και με τα λίγα το πρόβλημα ήταν πως ένα καλώδιο είχε φθαρεί και ακουμπούσε πάνω στο πλαίσιο της μηχανής κάνοντας βραχυκύκλωμα. Το βρήκε ένας μάστορας, ξαναφόρτισε την μπαταρία η οποία ευτυχώς σώθηκε και κατά τις 10:30 ήμασταν στους δρόμους.

Το πέρασμα της Αλβανίας είναι κάτι που θα θυμάμαι για πολύ καιρό. Τρελή κίνηση παντού! Οι δρόμοι (ακόμη και οι επαρχιακοί) γεμάτοι ανθρώπους οι οποίοι είτε δούλευαν σε χωράφια είτε βρισκόντουσαν σε κατασκευαστικά έργα.

Όσο πλησιάζαμε προς τα βόρεια της χώρας τόσο η οδήγησή τους γινόταν και χειρότερη! Αστυνομία παντού, σχεδόν ανά 15km είχε μπλόκο, αλλά με `μας δεν ασχολήθηκε κανείς τους. Νομίζω πως είναι οι χειρότεροι  δρόμοι και οι πιο επικίνδυνοι οδηγοί που έχω συναντήσει. Στο Ελμπασαν κάναμε μια στάση για ανεφοδιασμό και ξεκούραση και κάποιοι μας υποδέχθηκαν με χαμόγελα και μας κέρασαν πορτοκαλάδες (αν και επέμεναν για τσίπουρο) ενώ κάποιοι άλλοι μας κοιτούσαν με μισό μάτι.

Το τοπίο άρχισε να ομορφαίνει όσο φτάναμε στα σύνορα με το Μαυροβούνιο και η επόμενη στάση ήταν στο βενζινάδικο με το που περάσαμε τα σύνορα. Στάση για ανεφοδιασμό και χαλάρωση.
Ο δρόμος από τα σύνορα του Μαυροβουνίου μέχρι τη Budva ήταν σχετικά στενός, με πολύ κίνηση αλλά και με πολλές εναλλαγές όμορφων εικόνων.

Δε θα ξεχάσω τη μυρωδιά που μου χτύπησε τη μύτη εν κινήση και μου θύμισε τη Χαλκιδική! Στάση έξω από το Sveti Stefan για φωτός και μπαίνουμε Budva.

Ηλιοβασίλεμα στις Δαλματικές ακτές...

Είσοδος στη Budva


Από την πρώτη στιγμή πέσαμε στην παγίδα του Rock & Moto Club της πόλης το οποίο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα τουριστικό μαγαζί. Σ`αυτό το πιθάρι όλα τα "θύματα" κολλάνε και από ένα αυτοκόλλητό τους...

 

Πάντως ο τύπος (ένας κύριος κοντά στα 60-65 χρόνων) που ήταν ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού πρέπει να το είχε πιάσει το νόημα μιας και όλες αυτές οι μηχανές ήταν δικές του, συν κάνα 2 ακόμη που δεν φαίνονται στη φωτό, συν τη Harley που ειχε παρκαρισμένη μπροστά στο μαγαζί!

Φάγαμε και ήπιαμε ψάχνοντας για κατάλυμα. Μέχρι να βρούμε το που θα μείνουμε πέρασε η ώρα. Η αλήθεια είναι πως ζοριστήκαμε με την οδό του καταλύματος το οποίο ήταν συστεγασμένο με ένα πολυκατάστημα του οποίου οι υπάλληλοι μας σκλάβωσαν με την ευγένειά τους. Και σαν κερασάκι στην τούρτα μας βόλεψαν με το πάρκινγκ μέσα στις αποθήκες του καταστήματος! Φανταστικοί άνθρωποι...

 

Η θέα από το δωμάτιό μας... τραβηγμένη το επόμενο πρωί

 

Είχε ήδη νυχτώσει όταν τακτοποιηθήκαμε και είπαμε να αναθεωρήσουμε τα πλάνα μας για την επόμενη μέρα. Η ταλαιπωρία με το ξεκίνημα της ημέρας και η αναζήτηση καταλύματος μας είχε καταβάλει και αποφασίσαμε τελικά να δούμε την παλιά πόλης της Budva το πρωί της επόμενης μέρας ενώ το πλάνο για το Split της Κροατίας πήγε περίπατο και καταλήξαμε πως θα ήταν προτιμότερο να μείνουμε στο Dubrovnik.